Sampurasun . . .

Ari Dwi Hidayanti, Bogor 13 Mei 1993. I’m continuing my education at one of the State University of Bandung. Department of Regional Languages. Faculty of Education Language and Arts.

I love my family, mama, papa, aa, dede. And I also love books, movie, pump it up, poker, seblak ♥ and I’m very proud to be the Sundanese.

Haha konyol juga ngaku cinta Sunda tapi malah posting pake Inggris. Hapunten ah 😛

Wilujeung tepang saderek 😀

Tepangkeun wasta pun Ari dwi hidayanti. Nénéhna Ari.  Tempat ping gumelar 13 Mei 1993. Nembe wanoh ka Sunda téh henteu leuwih ti sataun mereun. Anclub kana dunya ieu henteu dijadikeun haneeul kalakah jadi reeus sanajan setengah-setengah mimitina. Kunaon? Rarasaan téh miboga jati diri nu langgeng. Éta pisan. Naon deui atuh? Jelema nu geus lila hirup ku budaya atawa kabiasaan luar pastina bakal hayang  balik deui ka habitat aslina nya éta taneuhna sorangan. Kitu deui ciga jelema hirup ti mimiti borojol pastina engké bakal mulang deui ka asalna. So, lets loves your own Home Language because it is a true national identity.

Tapi perkawis ngeunaan basa jeung kaparigelan ulah ngan saukur dibuleudan éta waé. Urang ogé kudu nenjo ka hareup pikeun kahirupan jeung élmu. Basa daerah, Basa Indonésia, basa asing oge penting lalakona. Jadi mun kuring nulis maké Basa Sunda tuluy dicampurkeun ku basa-basa liana wayahna ulah protes. :p

Mangga di oprék heula 😆